Vennootschap en DGA in het buitenland en toch Nederlandse belastingheffing

In Archief by robert

Hof Den Haag, 24 juni 2020

Grensoverschrijdende situaties kunnen heel ingewikkeld zijn, en de gevolgen zijn soms ook niet wat je in eerste instantie zou verwachten. Een heel goed voorbeeld is deze situatie.
Een Nederlandse vennootschap wordt verplaatst naar Malta en haar DGA verhuist naar Zwitserland. De vennootschap behaalt inkomsten en de vennootschap keert in 2011 en in 2012 dividend uit aan de DGA. Op zich zou je denken dat de Nederlandse rol dan is uitgespeeld: vennootschap en aandeelhouder wonen immers in het buitenland. Niets is minder waar…
Voor de winsten die de vennootschap haalt geldt dat de vennootschap altijd belastingplichtig blijft in Nederland volgens de Nederlandse wet. Maar volgens Maltees belastingrecht is de vennootschap ook op Malta gevestigd. Vervolgens is het de vraag wat het belastingverdrag hierover zegt. Volgens de rechter werd de feitelijke leiding in Nederland gevoerd en is de vennootschap daardoor volgens het verdrag inwoner van Nederland. Ook zegt de rechter dat het inkomen aan Nederland ter heffing is toegewezen op grond van een specifieke regeling uit het verdrag (de toepassing van de remittance basebepaling). Nederland kan dus over de winsten van de vennootschap belasting heffen.
Vervolgens stelt de rechter dat op de dividenduitkeringen het belastingverdrag tussen Nederland en Zwitserland van toepassing is. Voor het Nederlandse heffingsrecht is dan alleen vereist dat de vennootschap (die het dividend uitkeert) gevestigd is in Nederland naar Nederlands recht (voor de uitkering uit 2011) of dat de vennootschap volgens het Verdrag Nederland Zwitserland inwoner is van Nederland (voor de uitkering uit 2012). In beide gevallen moet de dividend uitkerende vennootschap worden gezien als inwoner van Nederland voor het Verdrag met Zwitserland zodat Nederland bronheffing mag toepassen.
Een opvallende uitkomst bij een op het eerste gezicht niet-Nederlandse situatie.