Sinds 1997 is er voor directeuren-groot aandeelhouders (:DGA’s) een fiscaal hekwerk om Nederland geplaatst. Sindsdien krijgen zij bij emigratie een zogenoemde conserverende aanslag opgelegd. Als een Nederlandse DGA vandaag besluit te emigreren, wordt op het emigratiemoment Nederlandse inkomstenbelasting à 25% geheven over de waarde van het aandelenpakket bij emigratie minus de aankoopprijs (verkrijgingsprijs) van die aandelen. Voor deze belastingheffing krijgt de DGA tien jaar uitstel van betaling: indien er gedurende deze tien jaar een verboden handeling plaatsvindt (zoals verkoop van de aandelen), dan wordt de aanslag ingevorderd. Als de DGA daarentegen de termijn uitzit, dan wordt de conserverende aanslag na deze tien jaar kwijtgescholden. Veel DGA’s wachten dan ook tien jaar in België om deze Nederlandse claim af te schudden.
Afschudden van de tienjaarstermijn
Tien jaar is een lange tijd, waarin veel kan gebeuren. Wat nu als deze termijn kan worden afgeschud én de Nederlandse claim van 25% kan worden voorkomen? Dit kan worden gerealiseerd met toepassing van de volgende fiscale technieken.
Uitgangssituatie: de DGA woont nog in Nederland en bezit alle aandelen van X B.V. De bezittingen van deze vennootschap bestaan uit geld en beleggingen. Deze bezittingen zijn € 10 miljoen waard. De Nederlandse aanmerkelijk belangclaim bedraagt bij benadering 25% van € 10 miljoen = € 2,5 miljoen aan inkomstenbelasting. De DGA besluit de volgende stappen te nemen:
1. Omzetting aandelen X B.V. in aandelen A en uitgifte één nieuw cumulatief preferent aandeel B. Het nieuwe aandeel B geeft geen recht op de al bestaande reserves en deelt alleen mee in toekomstige winsten. De aandelen A vertegenwoordigen het recht op de € 10 miljoen aan reserves.
2. Oprichting van een buitenlands doelvermogen, bijvoorbeeld een Stichting Particulier Fonds.
3. Inbreng in deze stichting van alle aandelen A. Sinds 1 januari 2010 wordt een laagbelaste buitenlands doelvermogen zoals een SPF of een Trust in Nederland als fiscaal transparant beschouwd. Dat wil zeggen dat de ingebrachte aandelen niet worden toegerekend aan de SPF of Trust, maar aan de inbrenger: de DGA. Fiscaal wordt deze inbreng dus niet “gezien” of erkend.
4. Verplaatsen van de feitelijke leiding van X B.V. en van de SPF naar een land met een belastingheffing van (minimaal) 10%, bijvoorbeeld Malta. Deze verplaatsing van de SPF heeft een heel bijzonder gevolg. Indien namelijk de SPF aan een heffing van 10% wordt onderworpen, dan is zij op grond van de Nederlandse belastingwet van de ene op de andere dag ineens niet meer transparant. De aandelen A zijn dan fiscaal ineens van de SPF geworden.
5. Emigratie van de DGA naar België. De DGA is alleen nog maar aandeelhouder van 1 aandeel B. Dit aandeel is bijvoorbeeld € 1 waard. Hierover wordt een conserverende aanslag opgelegd. Aangezien de DGA fiscaal geen aandeelhouder meer is van de aandelen A, kan de DGA geen conserverende aanslag over de aandelen A worden opgelegd.
6. Uitkering alle reserves A aan de SPF. Het land van vestiging van de SPF en van X B.V. dient een fiscaal systeem te hebben met een equivalent van de Nederlandse deelnemingsvrijstelling. De dividenden op de aandelen A zijn dan onbelast.
7. Uitkering alle reserves door de SPF aan de DGA. België heft in deze opzet geen belasting over een schenking die van de, niet in België gevestigde, SPF wordt ontvangen.
Is het hek nu van de dam….?
In een al wat verder verleden zijn vele Nederlanders naar België verhuisd om vlot de Nederlandse fiscale claims af te schudden. Deze emigratiestroom was de Nederlandse fiscus altijd een doorn in het oog. Om hier een dam tegen op te werpen heeft Nederland in zowel belastingverdragen als in de nationale belastingwetten (de conserverende aanslag) de nodige maatregelen genomen. Staat het hek nu toch weer wagenwijd open?
De voordelen voor de DGA zijn in ieder geval groot: hij hoeft na een emigratie niet meer tien jaar te wachten om de conserverende aanslag kwijt te raken. Ook kan hij de opgebouwde reserves belastingvrij ontvangen.
De Nederlandse antimisbruikwetgeving tegen SPF’s en trusts lijkt dus ook nieuwe fiscale mogelijkheden te openen met grote voordelen voor belastingplichtigen. Het door de Nederlandse wetgever zelf gecreëerde fiscale gat zal niet de bedoeling zijn geweest. Als hier in de praktijk met succes veel gebruik van gaat worden gemaakt, dan mag verwacht worden dat tegenmaatregelen genomen zullen worden: het lek in de wet zal naar verwachting dan weer worden gedicht en het is goed mogelijk dat de belastingdienst in de tussentijd zal trachten het gebruik van het fiscale gat te bestrijden.
Onontgonnen gebied
De mogelijkheden die wij in dit artikel hebben beschreven, zijn het (onbedoelde) gevolg van in de fiscale wereld vrij unieke wetgeving. Als van deze wetgeving dus wordt gebruik gemaakt, gaan we onontgonnen gebied in. De fiscale horizon daar ziet er fraai uit, maar zonder risico is het verkennen van nieuw terrein niet. Wie gaat er mee?
hits=3= / id=1973=