Finaal verrekenbeding 0/100: de rechtspraak versus de fiscale administratie (vervolg)

In Archief by robert

Een finaal verrekenbeding 0/100 is een beding toegevoegd aan een stelsel van scheiding van goederen (uitsluiting van gemeenschap) waarbij de eerststervende echtgenoot zich verbindt een schuld te erkennen ten aanzien van de langstlevende, groot de tegenwaarde van het vermogen van de eerststervende op de dag van zijn overlijden. Het vermogen van de eerststervende bevat derhalve een actief van 100 en een passief van 100, hetzij 0, waardoor er geen successierechten verschuldigd zijn (zie laatst NBM maart 2012). Het Hof van beroep te Antwerpen heeft bij arrest van 24 april 2012 de rechtsgeldigheid en de onbelastbaarheid van het finaal verrekenbeding 0/100 bevestigd. Het Hof concludeert dat de verrekenschuld niet onder het toepassingsgebied valt van artikel 33 W.Succ., dat fictieve schulden weert uit het passief van de nalatenschap. Deze opvatting is terecht. Een verrekenbeding voorziet in een huwelijksvermogensrechtelijke verrekening, die plaatsvindt op het niveau van de vereffening en verrekening van het huwelijksvermogensstelsel. Wat reeds werd verrekend op grond van een huwelijksvoordeel, maakt niet langer deel uit van de nalatenschap. Dat de primauteit van de vereffening-verdeling of –verrekening van het huwelijksvermogensstelsel op de vereffening-verdeling van de nalatenschap een moeilijk verteerbare hap blijft voor de fiscale administratie, blijkt opnieuw uit haar proceshandelingen. De administratie heeft immers een voorziening in Cassatie ingesteld tegen het voormelde arrest. We krijgen dus binnenkort een Cassatiearrest inzake het finaal verrekenbeding, wat alleen maar kan worden toegejuicht (hoewel dit geen garantie is dat de fiscale administratie het daarbij zal laten). Ondertussen is er geen reden om het finaal verrekenbeding niet toe te passen, indien men bereid is de gerechtelijke procedure erbij te nemen. Er is nog steeds geen enkel argument gevonden dat wijst op een belastbaarheid van dit beding. De laatst door de fiscale administratie opgeworpen argumenten (fiscale saisine en compensatie van de verrekenschuld met de verrekenvordering) houden immers geen steek.hits=336= / id=1524=