Besluit van 16 december 2019, nr. 2019-1846500
In enkele belastingverdragen heeft Nederland een non-discriminatiebepaling opgenomen, onder andere in het verdrag met België. Op grond van deze bepalingen heeft een inwoner van België recht op een aantal persoonlijke aftrekposten, tegemoetkomingen en verminderingen gerelateerd aan zijn persoonlijke gezinssituatie. In het besluit wordt ingegaan op de manier waarop die regelingen toegepast moeten worden. Onder meer door wijzigingen in de Nederlandse wetgeving en door de verandering van de staatkundige verhoudingen met de overzeese gebiedsdelen, heeft het besluit een update gehad.
De non-discrimintatiebepaling staat los van de kwalificerende buitenlandse belastingplicht. Dus ook als iemand niet kwalificerend buitenlands belastingplichtige is, kunnen er tegemoetkomingen spelen door de werking van de non-discriminatiebepaling. De werking van de kwalificerende buitenlandse belastingplicht is wel breder, dus als die van toepassing is, geeft de non-discriminatiebepaling in principe geen extra voordelen meer.
Op zichzelf biedt de update weinig nieuwigheden. De belangrijkste voordelen waarop een inwoner van België (onder voorwaarden) door de non-discriminatiebepaling en het besluit een beroep kan doen zijn de volgende:
Pro-rata tot het wereldinkomen
- Aftrek voor uitgaven voor partneralimentatie en voor afkoopsommen daarvan.
- Bedragen die worden betaald om bij echtscheiding pensioenen en bepaalde lijfrentes te verrekenen.
- Weekenduitgaven voor gehandicapten als het een eigen kind is.
Volledig - Het belastingdeel van de persoonlijke of gezinsgerelateerde heffingskortingen, bijvoorbeeld de algemene heffingskorting.
Hoewel het natuurlijk gunstig is dat een inwoner België Nederlandse tegemoetkomingen kan krijgen, wordt het geheel wel heel onoverzichtelijk. Er kunnen onder meer rechten bestaan op grond van de reguliere Nederlandse belastingwet, op grond van de kwalificerende buitenlandse belastingplicht, op grond van EU-recht en op grond van bepalingen uit een belastingverdrag (zoals de non-discriminatiebepaling). En vervolgens kennen deze bronnen ook weer afwijkingen of (aanvullende) goedkeuringen die zijn vastgelegd in besluiten zoals deze. Dat maakt het voor iemand die zelf zijn belastingaangifte wil doen soms wel heel ingewikkeld.