Aanvraag voor prestatie ingevolge de Tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers (TOZO) voor zelfstandigen, die in Duitsland resp. België wonen en in Nederland sociaal verzekerd zijn.

In Archief by robert

Ik doe hierbij beroep op de Tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers (TOZO) en vraag de door deze regeling in het leven geroepen prestatie aan.

Ik ben een zelfstandige die, ten behoeve van mijn VOF enz. gevestigd in Nederland zelfstandige activiteiten uitoefent in Nederland. Mijn woonplaats is …. (België/Duitsland).  Er wordt gesteld dat men om in aanmerking te komen in Nederland wonen. Dit laatste kan geen reden zijn mij de bedoelde prestaties te weigeren, aangezien verordening 883/2004, inclusief het exportbeginsel, van toepassing is.

Ik ben een EU-burger die over de grens werkt. Ik val dus binnen het bereik van verordening 883/2004. Op basis van artikel 11, lid 3, sub a van deze verordening is op mij de Nederlandse wetgeving van toepassing.

De TOZO valt binnen de werkingssfeer van verordening 883/2004. De TOZO-prestaties zijn sociale zekerheidsuitkeringen, geen bijstandsuitkeringen. Immers, (i) de TOZO-prestaties worden toegekend op basis van een juridisch duidelijk omschreven situatie, die geen individuele en discretionaire beoordeling van de persoonlijke behoeften (vermogenstoets, levenvatbaarheidstoets, partnerinkomenstoets) verlangt en (ii) houden duidelijk verband houdt met de (in artikel 3 van Verordening 883/2004 genoemde) socialezekerheidstak van werkloosheid.

Dit punt (ii) is evident, zeker wanneer men het arrest van het Hof van Justitie in de zaak De Cuyper beziet. Het Hof overwoog onder meer dat het doel van een werkloosheidsuitkering erin bestaat “de betrokken werknemers, wanneer zij onvrijwillig werkloos worden, maar nog arbeidsgeschikt zijn, in staat te stellen om in hun behoeften te voorzien” r.o.27), en dat het feit dat een werkloze is “vrijgesteld van de verplichting om zich als werkzoekende te laten inschrijven, en bijgevolg, van de verplichting om op de arbeidsmarkt beschikbaar te blijven” in geen enkel opzicht afbreuk doet aan de kwalificatie van een prestatie als een werkloosheidsuitkering (r.o.29).

De TOZO is een (tijdelijke) werkloosheidsuitkering voor zelfstandigen, die tijdelijk en/of gedeeltelijk werkloos zijn. Op mij is derhalve artikel 65 van verordening 883/2004 van toepassing. Dat betekent dat ik (i) mij ter beschikking dien te stellen van de arbeidsvoorzieningsdiensten van de bevoegde lidstaat (Nederland) stellen en (ii) recht heb op de uitkering alsof ik in Nederland woonde.

Indien u deze uitkering niet kwalificeert als een ’gewone’ werkloosheidsuitkering, doch als een bijzondere, niet op premie- of bijdragebetaling berustende prestatie’ dan moet de TOZO-uitkering toch geëxporteerd worden, omdat de TOZO-uitkeringen zijn niet in Bijlage X opgenomen. Dit impliceert dat zij niet vallen onder de categorie van bijzondere, niet op premie- of bijdragebetaling berustende prestaties, waarvan de export kan worden beperkt.

Het stellen van de woonplaatsvoorwaarden in het geval van de TOZ, kan gezien het tijdelijk karakter en feit dat ik mijn VOF onderworpen is aan administratieve controles in Nederland, niet leiden tot fraude c.q. oneigenlijk gebruik. Er is voor de woonplaatsvoorwaarde geen enkel element aangevoerd waaruit blijkt dat deze woonplaatsvoorwaarde objectief gerechtvaardigd en evenredig is.

Tot slot

Tijdens het ontvangen van de TOZO-uitkering zal ik in Nederland werkzaamheden blijven verrichten. Jammer genoeg gezien de situatie minder! Ik blijf derhalve in Nederland onderworpen aan de Nederlandse wetgeving.

Voor de helderheid. Ik heb geen aanspraak op de Belgische Corona-regelingen omdat deze als voorwaarde stellen dat ik in België als zelfstandige sociaal verzekerd moet zijn. Dit was niet het geval.